Polityka

INTERPELACJA w sprawie tzw. Białoruskiej Listy Katyńskiej i wymiany szpiega Siergieja Monicza

Toruń, 23.07.2015 r.

 

 

                                                                       Szanowny Pan

                                                                       Grzegorz Schetyna

                                                                       Minister Spraw Zagranicznych

 

 

Szanowny Panie Ministrze

 

Mimo upływu prawie ćwierczwiecza od uwolnienia się Polski spod jarzma reżimu komunistycznego oraz rozpadu Związku Sowieckiego i Układu Warszawskiego, wciąż wiele bolesnych spraw pozostanie nierozwiązanych. Jedną z nich jest wyjaśnienie i ujawnienie wszystkich okoliczności Zbrodni Katyńskiej, w tym pełne zidentyfikowanie sprawców zbrodni, a także doprowadzenie do uznania przez społeczność międzynarodową popełnionej przez Sowietów Zbrodni Katyńskiej, jako zbrodni ludobójstwa i zbrodni wojennej ze wszystkimi tego skutkami natury prawnej i odszkodowawczej. Obecny stan rzeczy powoduje, że wiele cennych inicjatyw bądź informacji mogących po należytym zweryfikowaniu pomóc w postępie prac nad wyjaśnieniem wszystkich okoliczności Zbrodni Katyńskiej jest niewykorzystywanych bądź marnotrawionych.

Kilka miesięcy po tragedii smoleńskiej przedstawiciele prezydenta Aleksandra Łukaszenki mieli nieoficjalnie zaoferować stronie polskiej dokonanie wymiany. Za uwolnienie Siergieja Monicza, skazanego za szpiegostwo przeciw Polsce, byli gotowi przekazać Polsce tzw. Białoruską Listę Katyńską. Jako historyk wiem jakim przełomem dla śledztwa byłoby otrzymanie tej listy. Inicjatywa ta została jednak zlekceważona przez pańskiego poprzednika, Radosława Sikorskiego, który wówczas kierował Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Dlatego kieruję do Pana Ministra, również jako historyka, to pismo z nadzieją, że zainteresuję się Pan tą sprawą okazując w ten sposób szacunek pomordowanym i ich rodzinom, domagających się wyjaśnienia tej zbrodni wojennej.

W związku z powyższym zwracam się do Pana Ministra z prośbą o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:

  1. Dlaczego Ministerstwo Spraw Zagranicznych zlekceważyło ofertę wymiany szpiega Siergieja Monicza na tzw. Białoruską Listę Katyńską? Czy były jakieś dodatkowe obwarowania dotyczące wymiany, na które nie mogła przystać strona polska?
  2. Jakie konkretnie dokumenty zachowały się w centrali MSZ oraz depesze pochodzące z Ambasady RP w Mińsku na Białorusi zawierające dane i informacje o okolicznościach złożenia przez stronę białoruską propozycji wymiany szpiega Siergieja Monicza na tzw. Biłoruską Listę Katyńską ?
  3. Kto imiennie z urzędników MSZ oraz Ambasady RP w Mińsku decydował o pozostawienie propozycji strony białoruskiej bez odpowiedzi ?
  4. Czy wyjdzie Pan do strony białoruskiej z propozycją ponowienia tej oferty wymiany?
  5. Co zrobi Pan Minister, aby otrzymać od strony białoruskiej tzw. Białoruską Listę Katyńską, która mogłaby wiele pomóc w wyjaśnieniu tej zbrodni wojennej?

 

z wyrazami szacunku

dr Zbigniew Girzyński

„Kresy. Historia i teraźniejszość”

Uroczysta sesja naukowa

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

5 sierpnia 2015 r., godz. 16.00 w sali 102 w budynku głównym

Organizatorzy:

  • Parlamentarny Zespół Miłośników Historii
  • Zakład Historii XX wieku w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
  • Muzeum Lwowa i KresówPoseł RP dr Zbigniew Girzyński, przewodniczący Parlamentarnego Zespołu Miłośników Historii
  • Referaty
  • Otwarcie i wprowadzenia
  • Dr Dariusz Grabowski – Kresy – powiew przeszłości i zobowiązanie przyszłości
  • Prof. dr hab. Jarosław Kłaczkow (UMK Toruń) – Zaolzie – zapomniane Kresy.
  • Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski – Ludobójstwo dokonane przez OUN-UPA na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej
  • Joanna Aleksandra Biniszewska (Muzeum Lwowa i Kresów) – Dziedzictwo narodowe na Kresach – stan zachowania.
  • Krzysztof Masłoń – Literatura kresowa – królewskie dziedzictwo naszego narodu.
  • Marcin Skalski – Stosunek III Rzeczpospolitej do Litwy
  • Adama Chajewskiego – Zgoda na dyskryminacje Polaków na Litwie podstawą strategicznego sojuszu Polski i Litwy
  • Margerita Chilińska – Sytuacja szkolnictwa polskiego na Litwie w 2015 roku
  • Dr Zbigniew Girzyński (UMK Toruń) – Kresy w polityce III RP. Próba bilansu.
  • Dyskusja
  • Przyjęcie stanowiska przez Zespół Parlamentarny Miłośników Historii w sprawie godnego miejsca Kresów w polityce władz polskich kierowany na ręce Prezydenta RP
  • Zakończenie i podsumowanie sesji Prof. Jarosław Kłaczkow
  • Konferencję poprzedzi Msza Św. w Kaplicy Sejmowej w intencji ofiar ludobójstwa na Kresach w 72. rocznicę zbrodni odprawiona w Godzinie Miłosierdzia Bożego (godz. 15.00) – przez O. Zdzisława Tokarczyka OFM i ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego

Podziękowanie i pożegnanie

W związku z często ostatnio zadawanym mi pytaniem dotyczącym zbliżających się wyborów parlamentarnych pragnę wszystkich zainteresowanych poinformować, że nie zamierzam w nich startować.

Odchodząc w grudniu 2014 r. z Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość uczyniłem tak w poczuciu najwyższej odpowiedzialności za środowisko polityczne z którym od początku byłem związany. Nie chciałem, aby jakiekolwiek moje problemy kładły się nawet najdrobniejszym cieniem i były wykorzystywane w walce politycznej już nie ze mną, ale z innymi osobami bliski moim przekonaniom.

Od samego też początku starałem się sprawę w sposób rzetelny wyjaśnić zarówno na drodze administracyjnej, prawnej jak i w przestrzeni publicznej. Dziękuję Komisji Etyki Poselskiej, która w tym zakresie przyjęła ze zrozumieniem złożone przeze mnie wyjaśnienia. Ponieważ wielokrotnie jestem o to pytanie w sprawie, która stała się początkiem całego politycznego zamieszania toczy się postępowanie nie przeciwko mnie, „a w sprawie”. Z własnej inicjatywy (gdy tylko o takim postępowaniu się dowiedziałem) przesłałem informację na piśmie i zadeklarowałem gotowość do złożenia wszelkich niezbędnych dalszych wyjaśnień. Trzy miesiące temu w związku z tym zostałem przesłuchany w charakterze świata, przekazując jednocześnie wszelkie dostępne mi dokumenty.

Wybory parlamentarne, a zwłaszcza walka polityczna jaka jest ich nieodzownym elementem rządzi się swoimi prawami. Nie ja to wymyśliłem i choćbym się bardzo starał nie jestem w stanie tego zmienić. Nie chcę wiec, aby moja osoba i najdrobniejszy nawet pretekst były w tej walce wykorzystywane. Przez wiele lat politycznej aktywności starałem się zawsze, na tyle na ile potrafiłem, być dla mojego środowiska wsparciem, a nie obciążeniem. Ponieważ chciałbym, aby tak pozostało, w wyniku wielu w ostatnim czasie odbytych rozmów, postanowiłem nie startować w zbliżających się wyborach parlamentarnych.

Chciałem podziękować tym wszystkim, których w ciągu moich 10 lat pracy w parlamencie spotkałem. Miałem zaszczyt zostać posłem i rozpocząć pracę w Klubie Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość, którego przewodniczącym był nieodżałowany Przemysław Gosiewski. Obok mojego, także już niestety nieżyjącego, Taty Włodzimierza i mojego mistrza z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu prof. Ryszarda Sudzińskiego, był Przemysław Gosiewski osobą od której najwięcej się nauczyłem i której w sprawach zawodowych najwięcej zawdzięczam.

Podziękować chciałem także wszystkim koleżankom i kolegom z Klubu Parlamentarnego PiS za wiele wspólnie i ciężko przepracowanych lat. Życzę Wam abyście mogli z jeszcze większą siłą i determinacją Wasze pasje kontynuować. Słowa szczególnego podziękowania składam na ręce przewodniczącego Mariusza Błaszczaka, za życzliwość i ujmującą uprzejmość na jaką zawsze mogłem liczyć.

Mimo sporów politycznych, niejednokrotnie bardzo namiętnych, jakie przyszło mi toczyć z moimi politycznymi adwersarzami im także chciałem podziękować za często merytoryczne i wypełnione wzajemnym szacunkiem dyskusje. Ponieważ polityczne temperamenty nie zawsze dadzą się okiełznać jeśli w ogniu tych dyskusji padało raz czy drugi o jedno słowo za dużo to przepraszam. Nie było to z pewnością nigdy wynikiem zamierzonej i osobistej niechęci z mojej strony.

Dziękuję także dziennikarzom i tym wszystkim, których w mojej pracy parlamentarnej spotkałem na swojej drodze. Zresztą jestem przekonany, że nie raz jeszcze nasze drogi będą się przecinały bo choć z pracą parlamentarną jesienią tego roku się pożegnam, będzie pewnie wiele innych okazji do kontynuowania, niekiedy bardzo miłej współpracy.

Ponieważ modne stało się ostatnio „blokowanie etatów” zainteresowanych uspokajam, że na szczęście „blokowałem” dwa wiec nie trzeba się o mnie jakoś specjalnie martwić co ze mną się będzie działo. Zresztą aktywność zawodową nie ograniczę jedynie do mojej historycznej pasji, ale będę się także starał ją wykorzystać w innych, gospodarczych obszarach.

Odchodząc mam jedną prośbę. Na nadchodzącą kadencję parlamentu przypadnie 100 rocznica odzyskania przez Polskę Niepodległości. Na moim blogu girzynski.pl w zakładce polityka zamieściłem swego czasu tekst: „Co zrobić z 100 rocznicą odzyskania Niepodległości?” Może moje tam zamieszczone pomysły nie są najlepsze? Jednego jestem jednak pewien nasze Państwo powinno te uroczystości przygotować w sposób godny. Jesteśmy to winni tym, którzy Niepodległość wywalczyli i tym, którzy przyjdą po nas ją pielęgnować.

U zarania mojej pracy parlamentarnej, którą rozpocząłem w 2005 r. byłem jako poseł uczestnikiem ślubowania świętej pamięci prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Mam ogromną satysfakcję, że jednym z ostatnich akcentów mojej pracy parlamentarnej będzie uczestniczenie w ślubowaniu prezydenta Andrzeja Dudy.

Na koniec chciałem podziękować mojej najbliższej rodzinie żonie Beatce i synowi Michałowi, którzy przez tyle lat dzielnie mnie wspierali. Dziękuję także mojej Mamie, to w dniu jej 55 urodzin w 2005 r. po raz pierwszy zostałem wybrany posłem, za to że zawsze od chwili kiedy mnie urodziła 17 marca 1973 r. przynosi mi szczęście.

A do lektury bloga zapraszam nadal bo z nim się nie żegnam.

 

Co zrobić z 100 rocznicą odzyskania Niepodległości?

Niezauważane przez nikogo zbliżają się dwie, okrągłe (100 lat) rocznice, w mojej ocenie, dwóch najważniejszych wydarzeń w dziejach naszej Ojczyzny na przestrzeni ostatnich 300 lat. Są to rocznica odzyskania przez Polskę Niepodległości (11 listopada 1918) i rocznica utwierdzenia tej Niepodległości, czyli Bitwa Warszawska (15 sierpnia 1920). Nie chcę się wdawać w historyczne uzasadnienie znaczenia tych dat, pozwolę sobie jednak zasygnalizować sprawy w mojej opinii o znaczeniu fundamentalnym, które powinna podjąć Rzeczypospolita.

  1. polityka2Obchody powinny mieć charakter doniosły i nawiązywać w swym charakterze do dwóch podobnych projektów podjętych z sukcesem w przeszłości w różnych warunkach politycznych. Pierwszym były obchody 1000-lecia Chrztu Polski organizowane przez Sługę Bożego Prymasa Tysiąclecia Stefana kardynała Wyszyńskiego, drugim 60-lecia Powstania Warszawskiego podjęte przez świętej pamięci prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

  2. Przygotowanie szczegółowe obchodów 100–lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości, które niczym klamrą byłby spięte dwiema datami (11 XI 2018 – 15 VIII 2020). Poza jedną i drugą datą, które mają znaczenie przełomowe po drodze jest wiele (więcej…)

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress